In 2021 zouden we zomaar eens een noodgewondgen een staycation moeten plannen. Hoewel we het liefst iedere twee maanden naar Turkije reizen, lijkt het er met Covid-19 op dat we nog heel voorzichtig moeten zijn. Een staycation dus. Wat? Ja, gewoon thuis, niet veel verder dan Tuinesië.
De term staycation, oorspronkelijk afkomstig uit de Verenigde Staten, is een neologisme dat is afgeleid van de samentrekking van “stay” en “vacation”. Volgens de Cambridge Dictionary betekent het vakanties die je thuis of in de buurt van je huis doorbrengt in plaats van naar een andere plaats te reizen. Duidelijk.
Het concept van staycation is ontstaan ten tijde van de beurscrisis van 2008 in de Verenigde Staten. Hierdoor werden veel huishoudens gedwongen hun uitgaven te beperken en bijgevolg ook hun vakantiebudget. Het tekort aan geld om naar het buitenland te reizen ligt aan de basis van het feit dat veel mensen hun meest nabije omgeving zijn gaan (her)ontdekken.
Tegelijkertijd begon men zich ook meer bewust te worden van de milieueffecten van toerisme, met name wat betreft de effecten van vervoer. En ook de perceptie dat sommige van de belangrijkste steden (in het buitenland) steeds meer met mensen worden overladen – met plaatsen zoals Barcelona, Venetië, of de Seychellen die van plan zijn een toeristenstop in te voeren.
Staycation lijkt een geweldige oplossing voor de hierboven genoemde uitdagingen. Het is een geweldige manier om plezierige vakanties door te brengen en tegelijkertijd de portemonnee en het milieu te helpen. Door dicht bij huis te blijven, hoeft men namelijk niet meer te betalen voor accommodatie (15% van het budget van een gemiddeld huishouden op vakantie) en vervoer.
En als je dan wel iets verder van huis wilt, dan kan dat ook gewoon. In plaats van op het vliegtuig te stappen, kun je eens ‘ouderwets’ met de trein op reis. Wandelen in de Alpen, of ga met de boot en doe bijvoorbeeld een Wandelvakantie in Engeland. Niet duur, niet te ver en nog gezond ook.